Рубрики

Գարուն էր։ Մեկը այն անհամար գարուններից, որ զարդարել են երկիրը եւ որոնցից հարյուր հատ ապրեց երջանկության եւ տխրության բանաստեղծը՝ Սաադին։ Առավոտ շատ վաղ զարթնեց Սաադին. իջավ պարտեզը, որ ծաղկում էր Ռոքնաբադ գետի ափին։ Նորից լսելու համար բլբուլների երգը եւ նորից տեսնելու համար գարնան հրաշքը։...

Այսօր «Դիզակի գույները» սիմպոզիումի չորրորդ օրն է: Ծանոթացեք Յուլյա Անտանյուկի  և Պունամ Չանդրիկա Թյագիի հետ: Երկուսին էլ Գևորգ Բաբախանյանն է հրավիրել: Չանդրիկան Հայաստան է եկել Դելիից: Մինչև սիմպոզիումին մասնակցելու հրավեր ստանալը նա շատ քիչ բան գիտեր հայերի մասին, իսկ Արցախի մասին գրեթե ոչինչ չգիտեր:...

Երեք օր առաջ Դիզակում մեկնարկած միջազգային սիմպոզիումին մասնակցում է նաև «Ժամ» ամսագրի մտերիմ բարեկամ, վրացուհի Էթի Ջափարիձեն: Էթին նմանատիպ սիմպոզիումներ կազմակերպում է Թիֆլիսում, որին մասնակցում են նաև հայ նկարիչներ:Այսպես նա մի քանի տարի առաջ ծանոթացել է նկարիչ Գևորգ Բաբախանյանի` Ընծայի հետ և հենց նրա հրավերով էլ այս տարի եկել է Արցախ:...

К 100-летнему юбилею Ингмара Бергмана публикуем список его любимых картин. Какие фильмы высоко ценил один из самых значительных режиссеров в истории кино: от немой классики через Тарковского и Скорсезе к началу XXI века...

Հադրութ քաղաքի Տնջրե  ծառի տարածքում տեղի ունեցավ «Դիզակի գույները» խորագրով   միջազգային երրորդ նկարչական   սիմպոզիումի արարողությունը: ...

По статистическим данным 1891 года, в Баку, в 105.8 тыс. населении города после татар (39.5 тыс.-34.5 %), армянское население занимало второе место (22.7 тыс.-21.4 %). В их число входили инженеры различных специализаций, медики, юристы, преподаватели и, конечно, чиновники разных уровней. Многие представители армянского населения занимались внутренней и внешней торговлей, имели международные торговые дома, торговые фирмы. Однако, особыми достижениями выделялись средние и крупные...

«...Ես հեռացայ Հանրապետութենէն, որպէսզի մասնակից չլինիմ այն բոլոր անպատուաբեր, անմիտ, սնանկ եւ ազգակործան գործունէութեան, որուն նուիրուեցան հանրապետութեան վարիչները առաջին օրէն: Իւրաքանչիւր զինւորականի քով դաշնակցական լրտես մը դրուեցաւ: Խորհրդարան մը կազմուեցաւ զուտ դաշնակցականներէ, որոնց մեջ կային քանի մը ընկերուհիներ ալ: Ներքին պայքար մղուեցաւ միւս հայ կուսակցութեանց դէմ երկրին մէջ թե երկրէն դուրս: Իսկ հայ պօլշեւիքներուն դէմ յայտարարեցին եղբայրասպան կռիւ:...

Ասկէ ճիշտ երկու տարի առաջ՝ 27 Յունուար 1973-ին, հեռաւոր Ամերիկայի մէջ ալեւոր հայ մը կէս դարու դառնութիւնը արտայայտեց աշխարհի մը, որ վաղուց մոռցած էր իր ժողովուրդը: Լրագրական գործակալութիւններ անմիջապէս հաղթրդեցին լուրը, միջազգային մամուլը արձագանքեց, մինչեւ հայութիւնը զարմացաւ: Եղեռնէն յիսունութ տարի ետք՝ տարօրինակ, ապշեցուցիչ դառնութիւն էր աիսկա: Տարօրինակ էր մանաւանդ զայն արտայայտելու եղանակը: Լսուա՞ծ բան էր: Ըլլալի՞ք բան էր: Այս ի՞նչ դառնութիւն էր, ի ́նչ խենթութիւն:...

Եանիկեանի պաշտպանութեան գործին մէջ պատուաւոր դուրս չկրցանք գալ, ամէնէն առաջ՝ Ամերիկայի Հայութիւնը, որ սովորաբար իրեն բաժին ինկած բոլոր գործերուն մէջ միշտ առաւելագոյն յաջողութիւնը կարձանագրէր: Հրանդ Սիմոնեանի նամակները այդպէս կը վկայեն աւաղ: Հայ ժողովուրդին աննահանջելի պարտականութիւնն էր պաշտպանել Եանիկեանը, վասնզի ծերունազարդ հերոսը յանուն իր ժողովուրդին գործած էր արարքը, որ Հայ Դատի լուծման ճանապարհին նոր ձեւ մըն էր, ճշմարի ́տ նորարարութիւն, որ շքեղ խօսքերու փրփուրին փոխարէն մեր հեղուկ...

«Դանիէլ»-ը, մեծն պոետ Դանիէլ Վարուժանի մասին պատմող կարճամետրաժ ֆիլմը, ցուցադրվում էր աշխարհի տարբեր անկյուններում այս տարի, միաժամանակ արժանանալով տարբեր մրցանակների և ցուցադրվելով տարբեր հեղինակավոր սրահներում՝ Նյու Յորքի Լինքոլն կենտրոնում, Հոլիվուդյան Եգիպտական կինոթատրոնում և Ցեղասպանության Թանգարանում։ Ֆիլմի վերջին երկու ցուցադրումները առանձնահատուկ հուզիչ էին, քանի որ նրանք քայլում էին Վարուժանի ոտնահետքերով երկու քաղաքներում – Գենտ, գողտրիկ մի քաղաք Բելգիայում, որտեղ...