Архив » Страница 3
Загрузка
X

Архив



ԱՆԴՐԱՆԻԿԸ և ԻՐ ՋՈԿԱՏԸ. Լև Տրոցկի

Հայ ժողովրդի ազգային հերոս Անդրանիկի մասին գրվել են մեկ տասնյակից ավելի գրքեր, հարյուրավոր հոդվածներ և հուշեր: Բայց ընթերցողն ազգային հերոսի մասին այսօր էլ ամեն ինչ չէ, որ գիտե: 1912 թվականի հոկտեմբերի 8-ին Չեռնոգորիան պատերազմ հայտարարեց Թուրքիային, կարճ ժամանակ անց նրան միացան Հունաստանը, Սերբիան և Բուլղարիան՝ Թուրքիայի երբեմնի հպատակները: Այդ նույն ժամանակ կազմակերպվեց և անմիջապես մարտերի մեջ մտավ հայկական վաշտը: Բալկանյան պատերազմի առաջին օրերից, ռուսական մի շարք թերթերի զինվորական թղթակցի...
Читать
Наследие / Архив / Ежедневник


«Զորավար Անդրանիկ Կը Խօսի»․ հատվածներ 1921 թ․-ին Փարիզում հրատարակված գրքից

«...Ես հեռացայ Հանրապետութենէն, որպէսզի մասնակից չլինիմ այն բոլոր անպատուաբեր, անմիտ, սնանկ եւ ազգակործան գործունէութեան, որուն նուիրուեցան հանրապետութեան վարիչները առաջին օրէն: Իւրաքանչիւր զինւորականի քով դաշնակցական լրտես մը դրուեցաւ: Խորհրդարան մը կազմուեցաւ զուտ դաշնակցականներէ, որոնց մեջ կային քանի մը ընկերուհիներ ալ: Ներքին պայքար մղուեցաւ միւս հայ կուսակցութեանց դէմ երկրին մէջ թե երկրէն դուրս: Իսկ հայ պօլշեւիքներուն դէմ յայտարարեցին եղբայրասպան կռիւ:...
Читать
Наследие / Архив / Ежедневник


ՀԵՐՈ՞Ս, ԹԷ ԽԵԼԱԳԱՐ. Գէորգ Աճեմեանը Եանիկեանի մասին

Ասկէ ճիշտ երկու տարի առաջ՝ 27 Յունուար 1973-ին, հեռաւոր Ամերիկայի մէջ ալեւոր հայ մը կէս դարու դառնութիւնը արտայայտեց աշխարհի մը, որ վաղուց մոռցած էր իր ժողովուրդը: Լրագրական գործակալութիւններ անմիջապէս հաղթրդեցին լուրը, միջազգային մամուլը արձագանքեց, մինչեւ հայութիւնը զարմացաւ: Եղեռնէն յիսունութ տարի ետք՝ տարօրինակ, ապշեցուցիչ դառնութիւն էր աիսկա: Տարօրինակ էր մանաւանդ զայն արտայայտելու եղանակը: Լսուա՞ծ բան էր: Ըլլալի՞ք բան էր: Այս ի՞նչ դառնութիւն էր, ի ́նչ խենթութիւն:...
Читать
Архив / Ежедневник


Եանիկեանի հարցով. Գէորգ Աճեմեան

Եանիկեանի պաշտպանութեան գործին մէջ պատուաւոր դուրս չկրցանք գալ, ամէնէն առաջ՝ Ամերիկայի Հայութիւնը, որ սովորաբար իրեն բաժին ինկած բոլոր գործերուն մէջ միշտ առաւելագոյն յաջողութիւնը կարձանագրէր: Հրանդ Սիմոնեանի նամակները այդպէս կը վկայեն աւաղ: Հայ ժողովուրդին աննահանջելի պարտականութիւնն էր պաշտպանել Եանիկեանը, վասնզի ծերունազարդ հերոսը յանուն իր ժողովուրդին գործած էր արարքը, որ Հայ Դատի լուծման ճանապարհին նոր ձեւ մըն էր, ճշմարի ́տ նորարարութիւն, որ շքեղ խօսքերու փրփուրին փոխարէն մեր հեղուկ...
Читать
Архив / Ежедневник


О Никодиме Исаевиче Аматуни

В условиях потери армянской государственности на протяжении веков, затем  своевольного, захватнического отношения чужих властелинов особенно большой удар был нанесен армянскому дворянству. Многие династии просто встали перед угрозой исчезновения,  у части из них были отобраны  права и привилегии, другие, не повиновавшись несправедливости, просто нашли убежище на чужбине....
Читать
Архив / Ежедневник


ՄԵՐ ՈՒԽՏԸ

Մենք ուխտ ունենք՝ միշտ դեպի լույս, Ու գընում ենք մեր ճամփով,...
Читать
Печатное слово / Архив


Андраник Царукян «Люди без детства. Цветник»

Андраник Царукян ребенком был спасен от резни, вырос в сиротском приюте. Пережитое им эмоционально описано в автобиографической повести «Люди без детства».  Глава «Цветник» — воспоминания из детства, где главным  героем является Арутюн Каленц....
Читать
Наследие / Печатное слово / Архив


«Պետք է իմանալ ակունքները, զուլալ պահել դրանք». Հովհաննես Զարդարյան

Հայ կերպարվեստի զարգացումն առհասարակ բարդ ու հակասական ընթացք է ունեցել՝ մեծ վայրիվերումներ, թռիչքներ ու տեղատվություն… Եվ այնուամենայնիվ, փաստ է, որ աշխարհում ճանաչված է իբրև դեմք ունեցող արվեստ, ճշմարտապես ազգային արվեստ: Ոչ թե ազգային տիպաժներ, արդուզարդ, այլ ազգային նկարագիր, էություն պարզող արվեստ: Հենց միայն Սարյանի անունը դրա հավաստումն է: Իսկ հիմա, ետսարյանական շրջանում, այդ ընթացքն ավելի է բարդացել, պեսպեսվել, բայց առաջադիմությունը շարունակվում է, իսկ ազգային բնույթը, չնայած...
Читать
Наследие / Вернисаж / Архив


«Ոչ թե ազգային տիպաժներ, արդուզարդ, այլ ազգային նկարագիր, էություն...». Հովհաննես Զարդարյան

Հավանաբար… ճիշտ է, ես ավելի «երկրային» գործերով եմ զբաղված, արդեն երրորդ տարին է՝ Գ. Խանջյանի, Ղ. Չուբարի և իմ աշխատանքների համատեղ ցուցահանդեսը ճամփորդում է աշխարհում. ԱՄՆ, Կանադա, Լեհաստան, Մերձբալթիկա, Միության ուրիշ վայրեր… Իսկ եթե ավելի խորանանք՝ կա մեզ մերձեցնող ավելի էական մի պարագա՝ հումանիզմը: Ես ինձ թույլ եմ տալիս ասել՝ այո, հումանիզմը, մարդու, մարդկայնության հանդեպ սերն ու նվիրումն է իմ գործերի բուն իմաստը: Համենայն դեպս, ես դրան եմ ձգտում, դրանով եմ ապրում:...
Читать
Наследие / Вернисаж / Архив


Ռուբեն Զարյան «Հովհաննես Զարդարյան» (Հ. Զարդարյանը ժամանակակիցների հուշերում)

Հովհաննես Զարդարյանը իմ սիրելի գունանկարիչներից է: Ինձ վրա նրա կտավները տպավորություն են գործել նկարչի առաջին քայլերից սկսած: Եվ այդ սերը շարունակվում է առ այսօր: 40-ական թվականների վերջերին կազմակերպվեց Հովհաննես Զարդարյանի առաջին անհատական ցուցահանդեսը: Ինձ համար նա պարզապես հայտնություն էր: Նկարչական երկնակամարի վրա հայտնվել էր նոր դեմք: Հիմա ես չեմ հիշում թե նա քանի՞ տարեկան էր, երևի 30 չկար, բայց նա թողեց վարպետի տպավորություն: Ինձ գրավեցին նրա բնանկարները: Մինչ այդ, բնությունը...
Читать
Наследие / Вернисаж / Архив